Vero's hoofd, buik en bijzaken

Hot and Steamy (first Dutch then English)  Ieeeeks badpakdag Van de week zijn ik en mijn vriend 2 daagjes er tussenuit geweest. Lekker naar Nijmegen op hotel met 2 dagen sauna bij Thermen Berendonck.  Gewoon, omdat we er beide erg hard aan toe waren om te ontspannen, omdat het precies een half jaar na onze eerste date was en ook omdat het bijna mijn verjaardag is.  Dit alles samen gaf ons de perfecte gelegenheid om dit te gaan doen.  Bij aankomst bleek ik de verkeerde thermen Nijmegen geboekt te hebben. Grrrrrr er zijn er serieus dus gewoon 2!!! in Nijmegen en als je googled op Thermen Nijmegen, staat boven aan de link naar thermen Berendonck. En tja, daar had ik dus niet de vakantie veiling vouchers voor. Gelukkig hebben we dit op kunnen lossen en gaan we alsnog een andere keer WEL naar thermen Nijmegen.  Nou... Dat begon dus al goed. Maar toen het volgende. WOENSDAG BADPAKDAG!!!  De gruwel van elke saunaliefhebbende nudist.  Perfecte poppetjes, die met hun Perfecte knotje

Stoma en intimiteit (deel. 1) Even door de zure appel heen.  Om de vervolg bloggen te kunnen begrijpen,  is het belangrijk een stuk van mijn achtergrond te weten. Dit stuk is welligt erg confronterend en best wel zware kost.  Maar het moet geschreven worden, om te weten waar ik in het leven vandaan kom.  Maar hoe begin je een blog dat zo persoonlijk is, dat ik moeite heb om het te schrijven.  Waarbij sexueel, fisiek en mentaal misbruikt uit mijn verleden nu openbaar word buiten mijn meest intime circle. Maar het moet, want het een gaat hand in hand met al het ander.  Dit IS namelijk mijn verleden en dat heeft ook alles te maken met mijn ziekte.  Ik durf zelfs te zeggen dat vele traumatische gebeurtenissen ervoor gezorgt hebben dat mijn ziekte zo geescaleerd is. Want stress zoekt altijd een uitweg op het meest zwakke punt in je lijf.  Bij mij zijn dat mijn darmen.  Op jonge leeftijd kwam ik in aanraaking met misbruikt. Ik was het zieke, gepeste meisje op school. Ik had een b

First Dutch, then Englisch 2013 Het jaar dat ik mezelf overwon.  Nadat ik mijn kinderen was verloren in 2012 (2eiige tweeling na een gefaalde sterilisatie) en ik door de zwangerschap in serieuze gezondheids problemen was gekomen, zat ik in een diepe depressie. Afgewisseld met levensgevaarlijke operaties omdat het matje dat mijn buik bij elkaar hield, door de zwangerschap was los gekomen en een resistente bacterie die voorheen zat ingekapseld vrij was gekomen. De uitgang van mijn darm (roosje) was narcrotisch geworden (stierf af) dus mijn stoma moest veplaatst worden naar de andere kant en het matje eruit.  Grote operaties en een gigantische buikwond waren het resultaat.  Een grote omgekeerde driehoekige jaap op mijn buik vol met drainen. Een buikwond die van binnenuit dicht moest groeien.  Dus zat ik te hannessen met mesjes om aanslag in de wond te verwijderen, werd er de wond gespoeld en werden de uitstulpingen en holtes vol geduwd met vettige gazen en gedoe.  Erg pijnlijk

De razende reporter.  Zo begin ik een blog over het leven met een stoma en zo staat er ineens een reporter op de stoep. Afgelopen Zondag (of misschien was het ook maandag) stond ik rustig het gras van de voortuin te maaien. Helemaal verwilderd, bezweet en vies van het stof, lekker met muziek in mijn oren. Gewoon als een halve tomboy actief te chillen.  Staat er ineens Ad Adriaans van het Eindhovens Dagblad en het Veldhovens weekblad.  Met de vraag of ik met mijn blog doorga. Uuuuuuh ja, natuurlijk wel, anders was ik hem toch niet begonnen!  Schijnbaar was dat het goede antwoord en of ik een interview met de krant wilde doen. Joh, mijn blog staat net 2 dagen online!!! Maar prima hoor, dat wilde ik wel.  Bleek dat hij er al met de redactie erover gehad had en er ook nog eens een fotograaf komt.  Nou, die kwam ff langzaam binnen. Ik was best wel perplex. Ik zei toe voor een interview op woensdag en nadat ik klaar was met grasmaaien, drong het pas echt tot me door....  Ik bel m