(18 +) Let's talk about sex

Stoma en intimiteit (deel. 1)

Even door de zure appel heen. 

Om de vervolg bloggen te kunnen begrijpen, 

is het belangrijk een stuk van mijn achtergrond te weten. Dit stuk is welligt erg confronterend en best wel zware kost. 

Maar het moet geschreven worden, om te weten waar ik in het leven vandaan kom. 

Maar hoe begin je een blog dat zo persoonlijk is, dat ik moeite heb om het te schrijven. 

Waarbij sexueel, fisiek en mentaal misbruikt uit mijn verleden nu openbaar word buiten mijn meest intime circle.

Maar het moet, want het een gaat hand in hand met al het ander. 

Dit IS namelijk mijn verleden en dat heeft ook alles te maken met mijn ziekte. 

Ik durf zelfs te zeggen dat vele traumatische gebeurtenissen ervoor gezorgt hebben dat mijn ziekte zo geescaleerd is. Want stress zoekt altijd een uitweg op het meest zwakke punt in je lijf. 

Bij mij zijn dat mijn darmen. 

Op jonge leeftijd kwam ik in aanraaking met misbruikt. Ik was het zieke, gepeste meisje op school. Ik had een beugel, kroeshaar, volle maansgezicht vd medicijnen en liep rond met een rugzak met sondevoeding op mijn rug. 

Met een sonde via mijn neus kreeg ik mijn voeding binnen. En ik stonk voordurend uit mijn mond. 

Sexy nietwaar.

De eerste keer. 

Ik zat net op de middelbare school, toen ik een keer van mijn fiets afgetrokken was, verkracht en daaruit een miskraam heb gehad. 

Tot ongeveer mijn 21ste heb ik dit alleen verwerkt en altijd verborgen gehouden. 

Dat was mijn eerste aanraaking met sex. 

Mijn ontmaagding. Met brute kracht genomen. 

Ik moest daarna niks meer van sex hebben. 

Mijn eerste echte vriendje wist dit niet. 

Na een jaar daten kwam onze "voor beide eerste keer". 

Die avond beschouw ik wel als mijn echte ontmaagding al heb ik toen het ontmaagden zelf gefaked. Dit heb ik op veel latere leeftijd uiteindelijk toch aan hem opgebiecht. 

Maar die avond voelde ik wat het ook kon zijn. Puur, intens, spannend en onwennig. 

Ik ben zo dankbaar dat hij iets wat ik assosieerde met pijn, woede, onmacht en verdriet, die avond voor mij heeft omgeturnt naar iets moois tussen 2 mensen. Wat waren we verliefd en hoe intens genoten we van elkaars lichaam. Wat we in het jaar wat nog volgde, vele malen hebben herhaald. Ik genoot van het vrijen. De dans tussen 2 lichamen. Van een frigide meisje veranderd ik in een nimf die er geen genoeg van kreeg. Behalve als ik erge buikpijn van de crohn had. Dan kwam hij met een kruik aanzetten, nam hij me in zijn armen en gingen we een film kijken of muziek luisteren. 

Nadat deze relatie uiteindelijk stuk liep omdat we uit elkaar groeide, doordat we nog zo jong waren en met studies etc ons een andere richting in lieten slaan, ben ik in handen terecht gekomen van een loverboy. Mijn thuis situatie was turbulent en mijn gezondheid werd steeds slechter. Mijn zelfbeeld was slecht en rond die tijd (zo rond mijn 17e) is het me ingepeperd dat ik blij moest zijn, als er een man was, die iemand zoals ik, uberhaupt nog wilde. Ik zat aan hem vast. Hij was de enige die mij aandacht gaf, naar me omkeek en hij eisde op zijn beurt regelmatig sex, als wederdienst. Hoe pijn het ook deed, ik liet hem begaan. Wat er verder nog speelde, houd ik liever voor mezelf. Maar geloof me als ik zeg, dat het het daglicht niet kon verdragen. 

In die tijd kwamen ik en mijn broertje op straat te staan omdat mijn vader weer een nieuwe vriendin had. Die wilde geen kinderen. Na 6 jaar geen contact gehad te hebben met mijn moeder (buiten haar schuld om) nam ze ons in huis. Met de politie samen ben ik toen nog mijn medicijnen en andere spullen op gaan halen bij mijn vader. 

Mijn moeder zei vroeger in die tijd : 

"ik had vrolijke, gezonde kinderen, maar kreeg beschadigd kinderen terug". 

Mama, I'm coming home

Maar er kwam weer echte liefde in mijn leven, moederliefde, er kwam een stabiele thuisbasis waardoor ik eindelijk onder de verstikkende greep van mijn toemalige vriend uit kon komen. Dat was ook de periode dat mijn gezondheid een duik nam en ik mijn stoma kreeg. 

Helaas had die relatie me behoorlijk beschadigd. 

De basis was gelegt. 

Met mijn relaties erna was er altijd wel iets goed mis. Want tja, ik geloofde echt dat ik blij moest zijn, als er ook maar iemand mij wilde.... 

Vreemdgangers, drug, gok of alcohol verslavingen en vervolgens ook relaties die nog een stukje erger waren. De periode van zware narsisten. Ik als slachtoffer van eerder sexueel geweld en met een laag zelfbeeld, was een makkelijke prooi. Met als dieptepunt een relatie waarbij ik bijna 3 jaar lang, bijna dagenlijks lichaamlijk en geestelijk mishandeld werd en daarnaast met regelmaat verkracht werd. 

Al kon ik dit voor de buitenwereld goed verborgen houden. Deze man was zo ziek, dat ondankt dat ik een rectum amputatie had gehad, hij toch anaal wilde. 

Hij had de wond opengesnede en in het gapede gat zijn zaakje geleegt. Met een ernstig abses als gevolg. Ook wurgde hij me tot ik out was. Als Ik dan bij kwam, lag hij bovenop me zijn ding te toen. 

Ik heb nog littekens onder mijn borsten. Hij wilde ze eraf snijden, want andere mannen keken ernaar. En veel meer van dit soort verknipte acties. 

Mijn lichaam was niet meer van mij en mijn spirit gebroken. Mijn gezondheid ging zwaar achteruit en ik was een schaduw van mezelf. 

Ook aan hem ben ik uiteindelijk ontsnapt, toen ik in een vlaag van innerlijke kracht besloot dat het genoeg was..... 

wat mij bijna mijn leven had gekost. Hij heeft bij mij in gebroken met de intentie mij te vermoorden. Ik kon vluchten naar de onderbuurman, en hij had mijn hele flat kort en klein geslagen, terwijl de politie hem eruit probeerde te halen. Toen uiteindelijk honden zijn ingezet en ze hem aanhielden, zat hij zich op mijn bed af te rukken. 

De vrouw voor me die aan hem heeft proberen te ontsnappen, heeft hij wel vermoord. Ik heb dus geluk gehad. 

Met het vriendje erna leerde ik na een tijd weer vrijen. Niet sex hebben, gebruikt worden, maar vrijen. Met een stukje Intimiteit. Al vond ik het moeilijk. 

En in tijden dat ik erg ziek was, zorgde hij voor me. We woonde snel samen en met hem had ik dan ook uiteindelijk samen een huis gekocht. Ik dacht geluk te hebben gevonden en in een stabile relatie te zijn. 

Maar op het moment dat ik gezonder werd en ik minder thuis bleef zitten,  zag ik pas dat er veel achter mijn rug om gebeurde, wat toch niet zo heel erg juist was. 

Toen ik hem ermee confronterende kwam zijn ware aard naar boven met bijbehorende klappen om mij te proberen domineren. Ik mocht geen vragen stellen. Dat was dus meteen einde relatie. Ik vertrok weer. Eerst een paar maanden bij een vriendin ingewoont. Terwijl ik voor haar zoontje zorgde en het huishouden deed, als zij overdag ging werken. 

Toen kon ik een woning krijgen. 

Dit keer in Tilburg. Weg van de omgeving waar alleen verder nog verdriet voor me was. 

Ik kreeg een antikraak woning die ik deelde met een huisgenootje. En vond een oude jeugd liefde terug. Dit ging op en af en in de Tilburg periode werd ik in de 'af' tijden ook iets losbandiger. 

Ik leerde te genieten van het jagen, het daten en het vrijen. Ik leerde hoe ik kon ontspannen tijdens de sex, door wat truckjes toe te passen. 

Handdoekjes naast het bed, bepaalde standjes die ervoor zorgen dat het stoma vrij blijft, het altijd eerst even legen.... 

Ik was al om gezondheidsredenen gestereliseerd, maar toen het wat serieuzer werd met mijn jeugdliefde, raakte ik ondanks de sterelisatie zwanger van een 2 eiige tweeling. Die ben ik uiteindelijk verloren, doordat mijn lichaam de zwangerschap niet aan kon. Ze kiezen dan voor de moeder. 

Nadat we onze kinderen verloren waren, is uiteindelijk ook die relatie stuk gelopen. 

Vele kortstondige vriendjes passeerde daarna de revue, want ik had een leegte in mijn hart, dat ik niet kon vullen. En ik nam het mezelf kwalijk dat ik te zwak was geweest om de zwangerschap uit te dragen. 

Uit deze kortstondige vriendjes zijn uiteindelijk een paar waardevolle vriendschappen gegroeit. 

Met oa ook een paar "friend with benifits" relaties. Vrienden met wanneer we beide single zijn, het vrijen gewoon vertrouwd en fijn is. Als extraatje. 

Hierbij voel ik me goed. Het is ook veiliger dan zomaar iemand tegen komen. Ze weten van mijn handicap en hebben hier geen moeite mee. 

Dat is ook de tijd geweest dat ik me weer heb gestort in de muziek. Mijn uitlaatklep. 

Dat heeft me naar Finland gebracht. Waar ik uiteindelijk trouwde met een fantastisch lieve man. Die wel echt het beste met me voor had. 

En mij ondersteunde in mijn dromen. 

Maar natuurlijk kon dit niet lang goed gaan. Mijn gezondheid ging zo hard achteruit, vooral door het gebrek aan zonlicht, dat ik terug moest emigreren naar Nederland. Nog zuiderlijker om te overwinteren zou zelfs nog beter zijn geweest. 

Mijn ex-man kon helaas met zijn diplomas in Nederland niks, terwijl hij een goede baan had in Finland. En hij wilde niet zijn familie en vrienden achter laten. Dus 2 jaar geleden ben ik weer in mijn eentje terug naar Nederland gemigreerd. 

Geen huis, geen geld, geen goede gezondheid, geen uitzicht, geen happy end. 

Ik woonde weer bij mijn ouders in afwachting van een woning. Mannen die van mijn situatie afwisten, kwamen met voorstellen. Ik mocht wel een kamer of zolder bewonen. Dan kwamen ze met voorstellen hoe ik de "huur" kon betalen... de dingen die er dan tegenover stonden. Sex gericht. 

GVD..... SERIEUS AAARG!!!

Waarom zijn er zoveel zieke, verknipte mensen, die graag misbruikt maken van een zware situatie. En vrouwen dan zien als een object om hun lusten op af te reageren. 

Wat was ik en ben nog steeds ontzettend dankbaar dat ik bij mama en haar man mocht blijven inwonen, tot ik iets voor mezelf kreeg. Anders had ik misschien geen keus gehad. 

Home sweet home, Casa Catsa

Gelukkig kreeg ik een jaar geleden dan eindelijk een woonplek. Een oude crisis woning die opgeknapt moest worden en daarna aan mij ter verhuur voor onbeperkte tijd is gegeven. Waar ik nu heel gelukkig woon met mijn 2 poezenkindjes. 

Ik heb wat dates gehad en was zelfs 4 maanden met iemand samen. Maar toen zag ik dat deze man ook narcistische trekjes kreeg en mij ongelooflijk begon te claimen en beperken... hij had naar eigen zeggen verlatings en bindings angst. 

En was ook niet zo trouw naar mij toe, als hij wel opeisde dat ik naar hem toe zou zijn (en ik ook was). Hij vond zichzelf een sexgod. Was continue alles aan het filmen. Vrijen was voor hem een krachtmeting met zijn eigen mannelijkheid en ego. Niet echt bevredigend voor mij zeg maar. 

Deze relatie was toen dit opstak, ook erg snel weer beeindigd. 

Zonder spijt is er een punt achter gezet, toen ik erachter kwam dat hij zelfs naakt fotos en dickpics naar een vriendin van mij bleek te sturen en haar had gezegt dat we uit elkaar waren. Wat toen nog niet zo was. 

Ik was weer alleen, maar niet eenzaam.

Eindelijk heb ik mijn eigen plekje op deze aarde. Eindelijk een thuis. Met een lekkere tuin, mijn beestje en mijn moeder die een paar 100 meter van me af woont. 

Eindelijk geen man die mij dicteerd wie, wat, of hoe ik moet zijn. Eindelijk leerde ik zelfstandig te zijn en ben ik gelukkig, ook alleen. 

Intimiteit en happy endings

En toen kwam het moment 6 maanden geleden.

Ik kwam in contact met mijn huidige vriend, op het moment dat ik juist erg oke was, met het alleen zijn. Content met mijn leven zoals het liep. 

Toch ging ik de eerste date niet uit de weg. 

Needless to say dat meerdere volgde. 

En nu ben ik dankbaar dat hij in mijn leven is. 

Hij behandeld me met respect. Ik mag mezelf zijn en word gewaardeerd om wie ik ben. In deze relatie zijn we gelijk en is er een goede balans. 

We geven onze eigen invulling aan wat voor ons werkt als relatie vorm. Hij heeft zijn leven en ik het mijne. En een stuk delen we samen. We kunnen samen lachen en over onderwerpen praten die niemand anders echt begrijpt, wat O zo waardevol is. En we hebben dezelfde intresses, vooral als het komt op muziek en hoe we in het leven kan staan. Door de dingen die ons zijn overkomen en ons hebben verrijkt.

En ja nu komt het... 

het vrijen met hem is magistraal intens, lekker, fijn en onze intimiteit ontwapenend, eerlijk en puur. Ik kan me voor het eerst eindelijk volledig overgeven aan iemand en mezelf compleet laten gaan. Met blind vertrouwen. 

Nooit geweten dat dit bestaat. 

Bijna 38 en nu pas maak ik het echt mee. Heb ik alles in het verleden moeten doorstaan, om nu dit mee te mogen maken, te voelen en te ervaren???

Iets dat niet zomaar vanzelfsprekend is. Wat ik uit ervaring weet, als je alles een beetje hebt gelezen. 

Add. Deze relatie bleek uiteindelijk helaas toch niet te werken. 

En hiermee sluit ik deel 1 af. 

Volgende week deel 2. 

Niet zo heftig, maar met meer humoristische en informative zaken omtrent stoma en sex. 

Veel liefs

Veronique